10 Şubat 2010 Çarşamba

Sıfır Kilometre - Zorunlu Tatil

          Öncelikle o kadar haberini yapmışım bunu yapmasam olmaz! Görmemiş gibi bir ehliyet almaya kalktık duymayan kalmadı ama ne yapayım bahsedecek başka konumda yok. Zaten 3-5 ziyaretçim var, sonra onlarda blogunu güncelle blogunu güncelle diyecekler ondan sonra da düşün dur :P  Raporumda problem olduğundan yeniden rapor çıkarttırdım, bugün sabahtan alıp verdim, parmak izlerim alındı filan. O kadar uğraştım didindim, en sonunda kazasız belasız sıfır kilometre sürücü belgemi aldım. 

          Bugünden itibaren de zorunlu olarak izne ayrıldım(kendilerini akıllı zannetmesinler 1(bir) gıdım akıl bile yok!). Boşu boşuna iznim yanacak, maaşımdan kesilecek, mesai alamayacağım :( Biraz para biriktirmiştim, biraz daha biriktirsem belki yazın filan bir araba alabilirdik ama bu gidişle o biriktirdiklerimde azalacak gibi gözüküyor :( Koskoca İstanbul'u sanki ben kurtaracakmışım gibi hemen geri çağırma işlemlerini başlatıp uyguluyorlar. Ama ben ordan ayrılmaya gelince son güne kadar bekletmeyi biliyorlar. Birde eski görev yerime vermişler gözüküyor! Sevmiyorum orayı zorla mı!? Şuan çalıştığım yerdekilerin eline su bile dökemezler! Burayla mukayese edilmesi bile yanlış! Amir olmuşsun hoca olmuşsun ama insan olamamışsın! Alda başına çal! Ya ben bunlara söyleyecek söz bulamıyorum varya! Bu laflarımda kimseye söylenmiş bir şey değildir ORTAYA!

2 yorum:

Ömür dedi ki...

inşallah hayırlı şeyler olur. istanbul'a dönücem demiştin. demek dönüyorsun.

Hâlet-i Ruhiyem dedi ki...

İnşallah. O zama açıkçası ayrılığın zor gelmesinde dolayı demiştim ve bu kadar erken olabileceğini tahmin etmemiştim. En azından üniversiteyi bititirde olurdu diye düşünüyordum ama hiç ummmadığım ve istemediğim anda geldi. Şimdi gelmeyi istiyor muyum? Hayır! Sadece yeğenlerim ablam için gelmek iserdim onları görmeyide başka şekilde telafi edebilirdim. Şimdi böyle olunca bana kaybettirdikleri büyük oluyor. Neyse bakalım daha bu işin sonunu bırakmış değilim.